Statut Rewolucyjnego Ruchu Związkowego - Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników

I. WSTĘP

Historia ludzkości upływa pod znakiem na walk między wyzyskiwaczami a wyzyskiwanymi, co obecnie przejawia się w atakach kapitalizmu i państwa na klasę pracującą we wszystkich aspektach życia.

Kapitaliści, menedżerowie i politycy organizują się, żeby jak najlepiej zadbać o swój interes. Jeśli chcemy się im przeciwstawić, zadbać o swoje dobro i zbudować społeczeństwo, którego pragniemy, musimy pokonać słabości i dezorganizację ruchu robotniczego.

Aby osiągnąć ten cel, konieczne jest, żebyśmy zorganizowali strukturę walki, która zjednoczy rewolucyjnych pracowników z całego świata. Działania takiej organizacji muszą pokazać, że możliwym jest przezwyciężenie kapitalizmu i państwa.

Tak skonstruowany ruch na rzecz emancypacji nie może akceptować sposobu działania promowanego przez te nurty wewnątrz ruchu pracowniczego, które aspirują do osiągnięcia harmonii pomiędzy kapitałem a pracą, dążąc do ogólnoświatowego pokoju z kapitalizmem i wejścia w struktury Państwa. Nie może również zaakceptować tych nurtów, które propagują istnienie państwa lub dyktatury proletariatu, które są przeciwieństwem naszego celu: społeczeństwa opartego na możliwie najdalej posuniętej wolności i dobrobycie dla wszystkich.

Przeciwko ofensywie Kapitału i polityków wszelkiej maści, wszyscy rewolucyjni pracownicy na całym świecie muszą zbudować prawdziwe Międzynarodowe Stowarzyszenie Pracowników, w którym każdy z członków będzie świadomy, że emancypacja klasy robotniczej możliwa jest tylko wtedy, gdy sami pracownicy, jako producenci w swoich warsztatach, będą w stanie przygotować się do przejęcia ziem i fabryk oraz umożliwić wspólne zarządzanie nimi, w taki sposób, by mogli zorganizować produkcję oraz życie społeczne.

Biorąc pod uwagę powyższą perspektywę oraz cel, zadaniem pracowników jest uczestniczyć we wszystkich akcjach dążących do rewolucyjnej przemiany społeczeństwa, cały czas starając się stawiać kolejne kroki w stronę naszych ostatecznych celów. Poprzez uczestnictwo musimy dać wyraz swojej sile, zawsze dążąc do tego, by dawać naszemu ruchowi, poprzez organizację, działania i propagandę, środki niezbędne do wyparcia naszych przeciwników. Podobnie, gdziekolwiek to możliwe, należy wprowadzać w życie nasz system społeczny z pomocą modeli i przykładów, a nasze organizacje muszą wywierać, do granic swoich możliwości, jak największy wpływ na inne tendencje, aby mogły zostać włączone do naszej walki, która jest wspólną walką przeciwko wszystkim etatystycznym i kapitalistycznym przeciwnikom, zawsze mając na uwadze okoliczności miejsca i czasu, ale pozostając wiernymi celom ruchu na rzecz wyzwolenia pracowników.

II. ZASADY REWOLUCYJNEGO RUCHU ZWIĄZKOWEGO

1. Rewolucyjny ruch związkowy, opierając się na walce klas, dąży do zjednoczenia wszystkich pracowników w bojowe organizacje ekonomiczne, które walczą o wyzwolenie się spod podwójnego jarzma kapitału i państwa. Jego celem jest reorganizacja życia społecznego na bazie wolnościowego komunizmu poprzez działania rewolucyjne klasy robotniczej. Gdy tylko ekonomiczne organizacje pracownicze będą w stanie osiągnąć ten cel, rewolucyjny ruch związkowy zostanie skierowany do pracowników na warsztatach-twórców społecznego dobrobytu, aby się wśród nich zakorzenić i rozwijać, w opozycji do nowoczesnych partii pracowniczych, które są według niego niezdolne do ekonomicznej reorganizacji społeczeństwa.

2. Rewolucyjny ruch związkowy jest zagorzałym wrogiem wszelkiego społecznego i ekonomicznego monopolu i dąży do jego zniesienia przez ustanowienie ekonomicznych społeczności i organów administrujących zarządzanych przez pracowników na polach i w fabrykach, tworząc system wolnych rad niepodporządkowanych żadnej władzy czy partii politycznej bez wyjątku. Jako alternatywę dla polityki państwa i partii, rewolucyjny ruch związkowy postuluje ekonomiczną reorganizację produkcji, zastąpienie rządów człowieka nad człowiekiem administracyjnym zarządzaniem podmiotami. W konsekwencji celem rewolucyjnego ruchu związkowego nie jest zdobycie władzy politycznej, ale zniesienie wszystkich funkcji państwowa w życiu społecznym. Rewolucyjny ruch związkowy stoi na stanowisku, że wraz ze zniknięciem monopolu własności musi zniknąć monopol władzy w każdej formie, choćby zakamuflowanej, Państwo nie jest w stanie odegrać roli narzędzia wyzwolenia ludzi, wręcz przeciwnie - zawsze będzie ono twórcą nowych monopoli i nowych przywilejów.

3. Rewolucyjny ruch związkowy ma podwójną funkcję: prowadzić codzienną rewolucyjną walkę dla ekonomicznego, społecznego i intelektualnego postępu klasy robotniczej w granicach współczesnego społeczeństwa oraz edukować masy, by stały się gotowe do niezależnego zarządzania procesami produkcji i dystrybucji, kiedy nadejdzie czas przejęcia wszystkich aspektów życia społecznego. Rewolucyjny ruch związkowy nie akceptuje idei opowiadającej się za organizacją systemu społecznego, opartego wyłącznie na klasie produkcyjnej, która może być porządkowana zwykłym rządowym zarządzeniom. Utrzymuje, że może ona być osiągnięta wyłącznie poprzez wspólne działania wszystkich pracowników, fizycznych i umysłowych, w każdej dziedzinie przemysłu, poprzez samorządność pracowników, tak by każda grupa, fabryka lub dziedzina przemysłu była autonomicznym członkiem większego ekonomicznego organizmu i systematycznie prowadziła produkcję i dystrybucję zgodnie z interesem społeczności, według ustalonego wspólnie planu i z wzajemnym porozumieniem.

4. Rewolucyjny ruch związkowy sprzeciwia się wszelkim tendencjom organizacyjnym wzorowanym na centralizmie państwa i kościoła, ponieważ mogą one służyć tylko utrwaleniu państwa i władzy oraz systematycznie gasić ducha inicjatywy, oraz niezależność myśli. Centralizm jest sztucznym tworem, który poddaje tak zwane "niższe klasy" tym, którzy są rzekomo lepsi, powierzając sprawy całej społeczności w rękach małej grupy - jednostka zostaje zamieniona w robota, którego gesty i ruchy podlegają kontroli. W scentralizowanej organizacji dobro społeczeństwa jest poddane interesom małej grupy, różnorodność zastąpiona jest uniformizacją, a osobistą odpowiedzialność zastępuje surowa dyscyplina. W konsekwencji rewolucyjny ruch związkowy opiera swoją wizję społeczną na szerokiej organizacji federalistycznej; organizacjom powstającym oddolnie, jednoczących wszystkie siły w obronie wspólnych idei i interesów.

5. Rewolucyjny ruch związkowy odrzuca wszelką aktywność parlamentarną oraz współpracę z organami ustawodawczymi; ponieważ wie, że nawet najbardziej wolnościowy system głosowania nie może spowodować zniknięcia ewidentnych sprzeczności leżących u podstaw współczesnego społeczeństwa, ponieważ system parlamentarny ma jeden cel: rząd fałszu i społecznej niesprawiedliwości pod pozorem legitymacji.

6. Rewolucyjny ruch związkowy odrzuca wszystkie polityczne i narodowe granice, które są stworzone losowo oraz głosi, że tak zwany nacjonalizm jest jedynie religią współczesnego państwa, za którą kryją się materialne interesy klas posiadaczy. Rewolucyjny ruch związkowy uznaje wyłącznie różnice ekonomiczne, bez znaczenia czy regionalne, czy ogólnokrajowe, które tworzą hierarchie, przywileje i wszystkie rodzaje opresji (ze względu na rasę, płeć i inne fałszywe lub prawdziwe różnice), i w duchu solidarności żąda prawa do samostanowienia dla wszystkich grup ekonomicznych.

7. Z tych samym powodów, rewolucyjny ruch związkowy walczy z militaryzmem i wojną. Rewolucyjny ruch związkowy opowiada się za antywojenną propagandą i zastąpieniem regularnego wojska, które jest jedynie instrumentem antyrewolucyjnym w służbie kapitalizmu, robotniczymi milicjami, które w okresie rewolucji będą kontrolowane przez związki pracownicze; żąda również bojkotu i embarga na wszystkie surowce i produkty niezbędne do prowadzenia wojny, z wyjątkiem krajów, gdzie pracownicy są w trakcie przeprowadzania rewolucji społecznej. W końcu rewolucyjny ruch związkowy opowiada się za prewencyjnym i rewolucyjnym strajkiem generalnym jako środkiem sprzeciwu wobec wojny i militaryzmu.

8. Rewolucyjny ruch związkowy dostrzega potrzebę takiej organizacji produkcji, która nie niszczy środowiska, a także stara się zminimalizować użycie nieodnawialnych źródeł energii i stosowania, gdzie to możliwe, odnawialnych alternatyw. Za źródło dzisiejszego kryzysu ekologicznego nie uznaje ignorancji, lecz pogoń za zyskiem. Kapitalistyczna produkcja zawsze dąży do zminimalizowania kosztów w celu zwiększenia zysków i nie jest w stanie chronić środowiska. Podsumowując, światowy kryzys zadłużenia przyspieszył tendencję do komercyjnych zbiorów działających na szkodę rolnictwa niskotowarowego. Fakt ten spowodował wyniszczanie lasów tropikalnych, głód i choroby. Walka w obronie naszej planety oraz walka o zniszczenie kapitalizmu musi zostać połączona, w innym razie obie poniosą porażkę.

9. Rewolucyjny ruch związkowy uważa się za zwolennika drogi akcji bezpośredniej i wspiera oraz promuje wszystkie walki, które nie są sprzeczne z jego własnymi celami. Jego metodami walki są: strajk, bojkot, sabotaż itd. Akcja bezpośrednia najpełniej wyraża się poprzez strajk generalny, który powinien być również - z punktu widzenia rewolucyjnego ruchu związkowego - preludium do społecznej rewolucji.

10. Pomimo, iż rewolucyjny ruch związkowy sprzeciwia się wszelkiej zorganizowanej przemocy bez względu na formę rządu, ma na uwadze fakt, że podczas decydujących walk pomiędzy współczesnym kapitalizmem a wolnościowym komunizmem jutra będą miały miejsce brutalne starcia.
W konsekwencji uznaje za słuszne, że przemoc może zostać użyta jako środek obronny przed brutalnymi metodami stosowanymi przez klasy rządzące w czasie walk, które doprowadzą do przejęcia przez lud rewolucyjny ziem i środków produkcji. Ponieważ to wywłaszczenie może zostać przeprowadzone skutecznie wyłącznie poprzez interwencję bezpośrednią rewolucyjnych ekonomicznych organizacji pracowniczych, obrona rewolucji musi również stać się zadaniem tych organizacji ekonomicznych, a nie militarnych lub paramilitarnych organów powołanych niezależnie od nich.

11. Tylko wewnątrz ekonomicznych i rewolucyjnych organizacji klasy pracującej znajdują się siły będące w stanie doprowadzić do jej wyzwolenia oraz twórcza energia konieczna do reorganizacji społeczeństwa na zasadach wolnościowego komunizmu.

III. NAZWA MIĘDZYNARODOWEJ ORGANIZACJI.

Międzynarodowa więź walki i solidarności, która łączy organizacje działające w duchu rewolucyjnego ruchu związkowego na całym świecie, nazywa się Międzynarodowe Stowarzyszenie Pracowników (MSP).

IV. DĄŻENIA I CELE IWA

MSP dąży do osiągnięcia następujących celów:

a) Zorganizować i agitować za rewolucyjną walką we wszystkich krajach świata celem zniszczenia raz na zawsze obecnych politycznych i ekonomicznych reżimów oraz by ustanowić wolnościowy komunizm.

b) Udostępnić wszystkim związkowym organizacjom ekonomicznym ogólnokrajową i przemysłową bazę oraz, gdzie już ona istnieje, wzmocnić te organizacje, które są zdeterminowane, by walczyć w celu zniszczenia kapitalizmu i państwa.

c) Zapobiegać infiltracji związkowych organizacji ekonomicznych przez partie polityczne i stanowczo zwalczać wszelkie próby kontrolowania związków przez partie polityczne.

d) Gdy wymaga tego sytuacja, poprzez działania, które nie stoją w sprzeczności z a), b) i c), ustanowić tymczasowe sojusze z innymi proletariackimi, unionistycznymi i rewolucyjnymi organizacjami, w celu zaplanowania i przeprowadzenia wspólnych międzynarodowych działań w interesie klasy robotniczej. Tego rodzaju sojusze nie mogą zostać zawarte z partiami politycznymi, np. organizacjami, które akceptują państwo jako system organizacji społecznej. Rewolucyjny ruch związkowy odrzuca kolaborację klas, którą charakteryzuje udział w komitetach organizowanych według korporacyjnych schematów państwa (na przykład w wyborach związkowych do komitetów w firmach) oraz akceptowanie subsydiów, opłacanie zawodowych związkowców i inne praktyki, które mogą niszczyć anarchosyndykalizm.

e) Demaskować i zwalczać samowolną przemoc wszystkich rządów przeciwko rewolucjonistom poświęconym sprawie społecznej rewolucji.

f) Badać wszystkie problemy dotyczące światowego proletariatu w celu wzmacniania i rozwijania ruchu w jednym lub kilku krajach, co pomoże bronić prawa i nowe zdobycze klasy robotniczej oraz organizować rewolucję dla samej emancypacji.

g) Podejmować działania na rzecz pomocy wzajemnej na wypadek ważnych ekonomicznych walk lub kluczowych walk przeciwko jawnym i ukrytym wrogom klasy pracującej.

h) Udzielać moralnej i materialnej pomocy ruchom klasy pracującej w każdym kraju, w którym przywództwo walki leży w rękach krajowej ekonomicznej organizacji proletariatu.

i) Międzynarodowe Stowarzyszenie Pracowników interweniuje w sprawach związkowych danego państwa, tylko jeżeli związane z nim organizacje w tym kraju wyrażą takie życzenie lub gdy zrzeszone organizacje spełniają główne zasady Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników.

V. Warunki przynależności

Następujące podmioty mogą przynależeć do MSP:

• Krajowe rewolucyjne organizacje syndykalistyczne, które nie należą do żadnej innej międzynarodówki. W każdym przypadku może istnieć tylko jedna sekcja w danym kraju. Zrzeszone sekcje muszą ratyfikować zasady, taktykę i cele MSP, a także wysłać kopie swoich statutów i zasad do Sekretariatu. Międzynarodowy Sekretariat MSP poinformuje sekcje o źródle kontaktu lub kontaktów, które zgłosiły się do przystąpienia.

• Mniejszościowe grupy rewolucyjnych syndykalistów zorganizowane w ramach innych krajowych organizacji zrzeszonych w innych związkowych międzynarodówkach.

• Organizacje związkowe, zakładowe, przemysłowe lub ogólne, które są niezależne lub zrzeszone w krajowych organizacjach, które nie należą do MSP, ale akceptują Deklarację Zasad i Celów MSP.

• Każda organizacja rewolucyjno-związkowej propagandy, która działa w kraju, gdzie nie ma krajowej organizacji zrzeszonej w MSP.

• Z uwagi na to, że MSP składa się wyłącznie z legalnych lub nielegalnych sekcji, w bezpośrednim związku z poszczególnymi krajami, grupami, które uważa się za sekcje MSP, mogą być grupy uchodźcze będące w stanie przedstawić Sekretariatowi MSP pewne dowody na to, że są autentycznymi przedstawicielami organizacji, które działają i pracują w związku z danym krajem.

W każdym wypadku tylko jedna sekcja może istnieć na terytorium danego kraju.
Następujące typy zachowań mogą prowadzić do wykluczenia lub zawieszenia:

• Nie stosowanie się do Zasad, Taktyk i Celów MSP.

• Nie płacenie składek członkowskich. Jeśli dana Sekcja nie wywiąże się z płatności rocznych składek, Kongres będzie zmuszony wykluczyć daną sekcję.

• Jeśli Sekcja nie uczęszcza na spotkania i Kongresy Międzynarodówki, ani też nie odpowiada na prośby o kontakt z Sekretariatem MSP oraz z sekcjami bez żadnego wyjaśnienia.

Przyznanie członkostwa i wykluczenie ma miejsce podczas Kongresu MSP. Dana Sekcja może wykluczyć się z MSP w okresie pomiędzy Kongresami.

Zawieszenie może zostać uzgodnione podczas Walnego Zgromadzenia lub Kongresu na podstawie uprzednio złożonego wniosku, lub referendum, jeśli Walne Zgromadzenie lub Kongres wyrazi zgodę.

Dana Sekcja może zostać zawieszona z powodu niezastosowania się do Statutu lub z powodu działania niezgodnego z uzgodnieniami Kongresu, lub interesem MSP. Decyzja jest podejmowana na wniosek lub decyzją Sekcji.

Członkostwo może zostać zawieszone z powodu rozłamu lub braku pewności czy Sekcja pozostanie członkiem, w oczekiwaniu na wyniki dochodzenia przeprowadzonego przez komisję.

Jeśli Sekcja nie jest pełnoprawnym członkiem (nie płaci zaległych składek rocznych), ale Kongres zadecydował o jego nie wykluczaniu, Sekcja może zostać zawieszona.

Zawieszenie oznacza, że Sekcja nie ma prawa do głosowania na Kongresach, Walnych Zgromadzeniach czy w referendach, nie ma też prawa do zgłaszania wniosków. Zachowuje takie same prawa jak Przyjaciele MSP - do otrzymywania dokumentów, uczestnictwa w Kongresach i wygłaszania opinii.

Jeśli Sekcja pozostaje zawieszona przez pewien okres, na podstawie wniosku Kongres może zdecydować o zmianie jej statusu na Przyjaciół.

VI. Międzynarodowe Kongresy

Międzynarodowe Kongresy IWA odbywają się raz na trzy lata.

Sekretariat z odpowiednim wyprzedzeniem prosi Sekcje o podanie kwestii i sugestii do poruszenia przez Kongres. Sekretariat tworzy Harmonogram, który wraz z zaprezentowanymi wnioskami zostanie wysłany zrzeszonym organizacjom co najmniej sześć miesięcy przed rozpoczęciem Kongresu. Każde Walne Zgromadzenie lub Kongres są nagrywane, a protokół jest sporządzany najdokładniej jak to możliwe. Protokół musi zostać zaakceptowany przez Sekcje.

Postanowienia i rozwiązania przyjęte przez Międzynarodowe Kongresy są wiążące dla wszystkich zrzeszonych organizacji, z wyjątkiem, gdy dana organizacja, rezolucją Krajowego Kongresu lub w wyniku referendum, odrzuci postanowienia Międzynarodowego Kongresu.

Na prośbę przynajmniej trzech zrzeszonych krajowych Organizacji, międzynarodowe porozumienie może zostać poddane rewizji przez ogólne referendum we wszystkich Sekcjach.

W międzynarodowych referendach i Kongresach każda sekcja ma jeden głos i zanim rozpocznie się głosowanie, zaleca się dążenie do jednomyślności.

VII. Międzynarodowy transfer

Każdy członek organizacji zrzeszonej w MSP, który opłacił swoje składki członkowskie, ale mieszkający w kraju innym niż ten, w którym został on członkiem, powinien nie później niż miesiąc po swoim przybyciu dokonać swojego transferu do odpowiedniej krajowej organizacji zrzeszonej w MSP. Transfer ten musi zostać zatwierdzony przez rzeczoną organizację bez opłaty zapisowej
W przypadku wymuszonej masowej zsyłki, członkostwo jest dobrowolne jeśli jest się zrzeszonym w uchodźczej organizacji uznawanej przez MSP.

VIII. Sekretariat.

Aby koordynować międzynarodowe działania MSP, uzyskiwać i organizować odpowiednie informacje odnośnie propagandy i walki we wszystkich krajach, w najlepszy możliwy sposób wprowadzać w życie rezolucje międzynarodowego Kongresu i zajmować się całościową pracą IWA, wybierany jest Sekretariat składający się z przynajmniej trzech osób zamieszkujących w miejscu, które MSP ustanawia swoją siedzibą. Członkowie partii politycznych nie mogą obejmować żadnych odpowiedzialnych stanowisk w MSP. Sekretariat Generalny wybierany jest przez Kongres lub międzynarodowe referendum. Inni członkowie zostają wybierani przez Sekcję lub Sekcje wyznaczone przez Kongres. Członkowie Sekretariatu rozdzielają między sobą zadania i pracę. Sekretariat i Sekretarz są wybierani jak powyżej na okres od jednego Kongresu do następnego. Jednak jest możliwa tylko jedna reelekcja na kolejny dodatkowy okres. Sekretariat nie pobiera pensji ani żadnych osobistych opłat za piastowanie mandatu.
Lokalizacji Sekretariatu jest wybierana przez Kongres. Jeśli nie jest to możliwe, drogą referendum.
Sekretariat sporządza pisemny raport na temat swojej działalności w trakcie okresu między Kongresami. Raport musi zostać przedstawiony z odpowiednim wyprzedzeniem, by zrzeszone Sekcje mogły zapoznać się z raportem, zanim rozpocznie się Kongres. Jednocześnie przestawiony i rozesłany do sekcji zostaje raport administracyjno-ekonomiczny. Kongres wyznacza komisję, która podczas Kongresu ma przeprowadzić audyt i ostateczną kontrolę księgowości.

IX. Finanse

By MSP mogło działać i wzmacniać swoje międzynarodowe działania oraz dawać solidne podstawy pisemnej propagandzie, umożliwić regularne udostępnianie swoich okresowych publikacji; umożliwić udział we wszelkich przejawach życia rewolucyjnego syndykalizmu w różnych krajach; by móc promować idee rewolucyjnego syndykalizmu w krajach, gdzie nasze idee i taktyki są ledwo obecne; a także, by umożliwić MSP odpowiadać w zadowalającym stopniu i dostatecznie szybko na apele solidarnościowe, członek organizacji zrzeszonej w MSP płaci miesięczną międzynarodową opłatę członkowską, kwotę jednego dolara amerykańskiego (1 USD) lub ekwiwalent w narodowej walucie, wziąwszy pod uwagę kurs wymiany w danych krajach.
Dla tych Sekcji, które znajdują się w trudnej sytuacji, należność jest określana w porozumieniu z resztą MSP.
Każda Sekcja członkowska sama ustala procedurę pobierania opłat członkowskiej od swoich członków. MSP posiada specjalną pieczęć do stemplowania karty członkowskiej dla tych Sekcji, które sobie tego życzą.
Zrzeszona sekcja przesyła MSP wymagane opłaty co kwartał.

X. Publikacje

Sekretariat publikuje:
• Publikację, która powinna być publikowana tak często, jak to możliwe. Pożądane jest, by wszystkie gazety publikowane przez organizacje zrzeszone w MSP lub sympatyzujące z nim, zachowały specjalne miejsce na swoich stronach na informacje od MSP, na apele o międzynarodową solidarność i ogólną propagandę.

• Ulotki propagandowe, skierowane głównie tam, gdzie nasz ruch nie posiada żadnych zrzeszonych krajowych organizacji.

• Wszystkie inne publikacje, okresowe lub nie, które zostały zatwierdzone przez Kongres.