Жесткие социальные сокращения приходят вновь и вновь. Они ухудшают условия жизни трудящихся и направлены на то, чтобы и/или ослабить их способность к организации и борьбе. Прибыль идет в частные карманы, богатые становятся богаче, а затраты, риски и гнет перекладываются на всё общество!

Бюрократический профсоюз CGTP ("Всеобщая конфедерация португальских трудящихся") призвал к всеобщей забастовке в Португалии; CC.OO ("Рабочие комиссии") и UGT ("Всеобщий союз трудящихся") призвали 14 ноября к всеобщей забастовке против мер жесткой экономии в Испании. В этот же день, в рамках Дня действий Европейской конфедерации профсоюзов (ЕКП), всеобщие забастовки также состоятся в Италии, Греции, на Мальте и Кипре и т.д.

Позиция М.А.Т., её секций и друзей такова, что мы не только против правления "тройки" и мер жесткой экономии, но и против классового общества и экономической и социальной системы, основанной на эксплуатации наемного труда и разрушении окружающей среды. Мы выступаем за самоорганизацию и освобождение трудящихся, и в этом наша борьба направлена против и разворачивается вне структур классового сотрудничества!

Наша братская организация в Испании, CNT-AIT, в своем заявлении говорит, что реформистские CC.OO и UGT после колебаний призвали к всеобщей забастовке 14 ноября, оказавшись под давлением, "с одной стороны, роста социальной напряженности и уличных выступлений, а с другой, - продолжающихся антирабочих мер правительства на службе у финансовых элит и предпринимателей, не собирающихся уступить даже крохи, что позволило бы официальным профсоюзам хоть как-то оправдать свою роль".

Declaração do Secretariado Internacional da AIT

Os cortes austeritários sucedem-se continuamente – degradando as condições de vida dos trabalhadores, o seu objectivo é esmagar e/ou enfraquecer a sua capacidade de organização e luta. O lucro é privatizado e os ricos estão cada vez mais ricos, mas os custos, os riscos e a opressão são socializados!

O sindicato burocrático CGTP convocou uma greve geral em Portugal e os sindicatos CCOO e UGT convocaram uma greve geral em Espanha contra as medidas de austeridade para o dia 14 de Novembro. Para este mesmo dia, greves gerais estão a ser convocadas em Itália, Grécia, Malta, Chipre, etc., integradas num Dia de Acção da Confederação Europeia de Sindicatos.

A posição da AIT e das suas secções e amigos é a de que não estamos apenas contra o governo da “troika” e as medidas de austeridade, mas contra a sociedade de classes e contra um sistema económico e social fundado na exploração do trabalho assalariado e na destruição ambiental. Estamos a favor da auto-organização e da auto-emancipação e, por isso, a nossa luta processa-se fora das estruturas de colaboração de classes e dirige-se contra as mesmas.

A nossa organização irmã em Espanha, a CNT-AIT, declara num comunicado que os sindicatos reformistas CCOO e UGT, após hesitação, convocaram a greve geral de 14 de Novembro, para a qual foram arrastados “por um lado, pelo aumento da inquietação e das mobilizações sociais na rua e, por outro, pelas contínuas medidas contra os trabalhadores de um governo ao serviço das elites financeiras e dos empresários, que não tem intenção de conceder sequer as migalhas que permitam ao sindicalismo institucional justificar o seu papel”.

Od początku kryzysu, CNT broniło strajku generalnego, jako najlepszej broni klasy pracującej przeciwko atakom ze strony banków i szefów.

Odrzucamy proces negocjacyjny w którym związki zawodowe wezwały rząd do spowolnienia reform prawa pracy po strajku generalnym z 29 marca. W ten sam sposób odrzuciliśmy tzw. „szczyt społeczny”, który wzywał do usunięcia najbardziej rażących nadużyć rządu PP, jednak zachowując podstawy systemu politycznego, który doprowadził do sytuacji, w której się znajdujemy. Odrzucamy też sposób, w jaki próbuje się opóźnić i zepchnąć na niewłaściwy tor reakcje społeczeństwa, za pomocą bezużytecznych propozycji, takich jak wniosek o referendum.

Trudna sytuacja społeczna w której się znajdujemy wymaga mocnej odpowiedzi. Odpowiedzi, która nie poprzestanie na jednorazowym działaniu, ale będzie długoterminowa. Musimy być gotowi zerwać więzy z politycznym i ekonomicznym systemem, który stanowi źródło problemu.

Po wahaniach, które trwały miesiącami, CCOO i UGT wezwały w końcu do strajku generalnego w dniu 14 listopada. Zostały do tego zmuszone z jednej strony przez rosnące niepokoje społeczne i mobilizacje uliczne, a z drugiej strony przez nasilające się antypracownicze działania rządu, realizowane w interesie elit finansowych i pracodawców. Rząd nie ma nawet zamiaru zostawić okruchów, które pozwalają instytucjonalnym związkom zawodowym usprawiedliwić swoje istnienie.

CNT zgodziło się na udział w strajku generalnym w dniu 14 listopada, jednak weźmiemy udział na naszych własnych zasadach, z naszymi własnymi żądaniami. Uznajemy ten strajk za konieczny, ale nie wystarczający. Musimy wykroczyć poza sterylny i frustrujący scenariusz serwowany nam przez instytucjonalne związki zawodowe, do których ludzie się przyzwyczaili.

Fin dall’inizio della crisi finanziaria ed economica internazionale, la CNT ha proposto lo sciopero generale come strumento principale della classe operaia contro gli attacchi del sistema bancario e di gestione finanziaria mondiale, rifiutando ogni proposta di negoziazione con il governo formulata dal sindacalismo “governativo” finalizzata a facilitare la riforma del lavoro – in senso restrittivo – dopo lo sciopero generale di 29 marzo scorso.

Coerentemente a questa impostazione tattica noi abbiamo rifiutato gli approcci di tipo verticistico finalizzati a rimuovere solo gli eccessi sociali più eclatanti del governo guidato dal Partito Popolare, mantenendo inalterata la cornice del sistema economico e politico che ci ha messo in questa situazione: emblematico, in questo contesto, il tentativo del sindacalismo “governativo” di allentare la tensione sociale con proposte dilatorie e inutili come il referendum.

La difficile situazione sociale, infatti, richiede una risposta forte che punti a crescere di intensità e sia finalizzata a rompere i legami con il quadro politico ed economico che ha originato tale sconquasso sociale e che – in ultima analisi – è il principale complice e beneficiario di questa situazione.